Największą atrakcją turystyczną Bukowca jest osobliwość przyrodnicza tzw. „Diable Skały”, czyli zespół kilku większych skałek piaskowca ciężkowickiego, ciągnących się od „Skamieniałego Miasta” w Ciężkowicach na płd.–zach. przez Kąśną Dolną oraz Siekierczynę do Bukowca.
Pierwszy szlak turystyczny wytyczono po tej właśnie trasie jeszcze w okresie międzywojennym.
Od 1953 r. szczytową część pasma skałek (470–490 m n.p.m.) objęto rezerwatem przyrody nieożywionej liczącym ponad 16 ha. Stanowią je w większości formy ścianowo-płytowe w postaci skalnych baszt, murów i grzybów. Wysokość form dochodzi do ok. 15 m.
Większość skałek położonych jest po prawej, północnej stronie wierzchowiny, wyjątek stanowią „Kapa” i „Grzyb” – będące jedynymi w tym rejonie grzybami skalnymi.
Proponowana ścieżka przyrodnicza składa się z 9 stanowisk. Punktem centralnym każdego z nich jest skała, przy której zaprezentowano przedstawicieli świata zwierzęcego i roślinnego.
Zwiedzanie rozpoczyna się od stanowiska nr 1 przy skale „Diabeł”, tuż nad drogą Bukowiec – Jamna, następnie ułożone są w kierunku północno-zachodnim, aż do stanowiska nr 7 – „Diabla Dziura”, gdzie należy skierować się na południowy wschód.
Trasa kończy się przy stanowisku nr 9 – „Kapa”, skąd łatwo trafić do punktu wyjścia.
